من خیلی دوست داشتم وقتی ملی بیمارستان بود برای سزارین برم پیشش اما اون روزا درگیر خواهرم بودم که مریض بود و بیشتر به اون سر می زدم و دیگه روز سزارینش نشد که برم دیدنش
دیروز به همراه جمعی از دوستان ناباب همکارم رفتیم دیدنش خونه ی مامانش.
(نرگس،مرضیه،افسانه،معصومه،طاهره،خدیجه،فائزه،اکرم،اون یکی خدیجه،منصوره مریم،اون یکی مریم،اون یکی طیبه،نگاردیگه فعلا یادم نیست کیا) و نی نی دوازده روزه ی ملی قشنگم رو دیدیم .البته که ملی و مامانش و دوتا آبجی هاش هم رو دیدیم و خیلی خیلی خوش گذشت.
فقط یه چیز بامزه بگم که بچه ها پول هدیه رو کارت هدیه خریدند ولی من پول رو تو پاکت هدیه گذاشتم براش و وقتی داشتم تو خونه این کار رو می کردم نیکان گفت مامان من هم می خوام هدیه بدم گفتم چی می دی؟(اخه همیشه برای من یا یه شاخه گل هدیه می ده یا یه صفحه نقاشی) گفت هدیه های جشن تولدم رو ،گفتم همه شو؟گفت آره گفتم مامانی دوباره بی پول میشی که گفت عب نداره عوضش پارسا هم آبانیه هم پرسپولیسی(یعنی آبانی بودن و پرسپولیسی بودن حسن محسوب میشه.امتیازه)
بعد قانعش کردم که به هرحال لازم نیست که همه ی تراول هاشو هزینه کنه و یه دونه تراول از پولاش برداشتیم و تو یه پاکت جدا گذاشتیم و خودش اسم خودش رو برای یادگاری نوشت تو پاکت.
از این که نیکانم اینقدر بزرگ شده که مثلا از دسترنج خودش کادو میده خوشحال شدم و البته که شب که خونه بودیم یه تراول گذاشتم رو پولای هدیه جشن تولدش و به خودش هم نگفتم.اما کارش رو خیلی دوست داشتم.
پارسای ناز ملی جان هم عین خود ملی بود فقط در سایز سه کیلو سیصدگرم و قد ۵۰ .هزارماشالا چشمهاش عین چشمهای ملی و درشت زیبا . ایشالا اول نگاه مهربان خدا برای همیشه پشت و پناهش باشه و بعد هم زیر سایه پدر و مادرش بزرگ بشه و جشن های زیادی برای موفقیت هاش بگیرن.منتظر تشریف فرمایی پارسای الی جون هستم
پارسای عزیزم قصه ی زندگی تو رو این طور آغاز می کنیم.ملی بود ،حمزه بود، تو آمدی و شدی شادترین و عاشقانه ترین شعر مشترک شان
ملیحه جانم بهشت زیر پاهای تو قرار گرفت ، تبریک مرا بپذیر .سرزمین قلبت برای همیشه شاد و جاویدان با حضور فرشته کوچولوت پارسای جان
درباره این سایت